(Nederlands) The Form Foundation

Consortiumlid:
THE FORM FOUNDATION. B.V.
Sophialaan 21
1075 BL Amsterdam
www.theformfoundation.com
info@theformfoundation.com

Binnen het consortium wordt The Form Foundation vertegenwoordigd door oprichter en eigenaar Pim van Wylick. Voordat hij in 2009 zijn eigen architectenbureau startte, werkte hij bij diverse internationaal toonaangevende architectenbureaus aan grote en gecompliceerde projecten, zoals het Olympisch Stadion in Peking, China (functie: senior architect verantwoordelijk voor (het ontwerp van) de gehele buitenzijde van het stadion, het ‘vogelnest’), Belle van Zuylen, een 262m hoge multifunctionele toren in Utrecht (functie: projectarchitect verantwoordelijk voor (het ontwerp van) de gehele toren) en hoofdkantoor PRADA San Francisco (functie: ontwerper).

‘Het 3D printen van gebouwen gaat de bouw volledig op zijn kop zetten’

Pim van Wylick werkte als senior architect aan het ontwerp van het Olympisch Stadion in Peking en kwam daar voor het eerst in aanraking met geavanceerde parametrische software om in 3D te ontwerpen. Het veranderde zijn kijk op de toekomst van het vak drastisch. ,,Toen ik met deze software had gewerkt en zag wat de mogelijkheden waren, besefte ik dat de traditionele manier van ontwerpen op den duur niet meer houdbaar is. Het was een belangrijke drijfveer om voor mijzelf te beginnen en het anders te gaan doen. Het Olympisch Stadion in Peking is volledig vanuit 3D-modellen ontworpen, 2D is daar niet gebruikt. Omdat je daardoor die stap overslaat, pak je enorme tijdwinst en voorkom je veel fouten. Het is een ideale manier om te ontwerpen, zeker als het gaat om complexe vormen’’, aldus Van Wylick.

Hoe kwam het project De Vergaderfabriek op je pad?

,,Alsof het zo moest zijn, kwam ik op LinkedIn een artikel tegen van de inmiddels mede-consortiumgenoot Cybe. Zij hadden met behulp van een 3D-printer een ronde vorm geprint. Ik zag meteen de potentie en de mogelijkheden van dit apparaat en heb contact met ze gezocht. De printer die ze gebruikten was een startup-model en we hebben samen gebrainstormd over het printen van verschillende vormen. Tijdens de Dutch Open Hackathon Startup Delta, waar wij aan meededen, werden we geconfronteerd met een verzoek van De Slaapfabriek die naast hun Bed and Breakfast een nieuwe vergaderzaal wilde bouwen. We hebben ons daarvoor opgegeven met het idee om dit gebouw 3D te gaan printen. De Slaapfabriek ligt vlak bij het vliegveld van Teuge en dat bracht ons op de gedachte om qua ontwerp iets doen met de ronde vormen van de luchtstroom die een vliegtuig veroorzaakt bij het opstijgen. Zo’n vormgeving is namelijk niet te bouwen via de traditionele methode en dat maakte de uitdaging compleet. In samenwerking met het adviesbureau Revelating, ook een consortiumlid, zijn bij dit idee de juiste mensen gezocht en zo is het balletje gaan rollen.’’

Wat is de uitdaging met betrekking tot dit project?

,,Voor mij is de grote uitdaging de ‘Proof of Concept’. Het zou mooi zijn om aan te tonen dat we dit echt kunnen bouwen. Ik wil hiermee aantonen dat we anders, slimmer en efficiënter kunnen ontwerpen en bouwen. De traditionele bouwwereld is log en processen zijn tijdrovend vanwege tal van protocollen. Dat lijkt in Nederland wel erger dan in andere landen. Bovendien durven we vaak niet, omdat de marges op een bouwproject doorgaans laag zijn en  extreme risico’s daardoor worden vermeden. Het is ‘een kip en ei probleem’ wat je moet doorbreken en daarvoor heb je een Proof of Concept nodig. Dit project is groot genoeg om ermee te bewijzen dat het kan en te laten zien aan de bouwwereld dat het goed is om uit je comfortzone te stappen.’’

Parametrisch model

Wat structureel anders is binnen dit project is dat er in de ontwerpfase gewerkt wordt volgens een parametrisch driehoeksmodel. Dat is een uniek, levend rekenmodel tussen de architect, constructeur, bouwer/printer. ,,Binnen dit model zijn alle ontwerpuitgangspunten gekwantificeerd. Zodra ik als architect iets verander in het ontwerp, dan wordt dat automatisch doorberekend en aangepast binnen het werk van de constructeur en de mogelijkheden van de printer. Een proces dat normaalgesproken maandenlang duurt, gebeurt nu vele malen sneller waarbij je veel meer varianten door kunt rekenen dan op de traditionele methode. Alle wijzigingen en veranderingen worden integraal doorgevoerd. Het klopt dat deze manier van werken in het begin veel tijd kost, maar daarna levert het ontzettend veel tijdwinst op. Je moet de startinvestering aandurven, maar dat betaalt zich later in het proces dubbel en dwars uit. De kans op fouten is nihil, de kosten zijn heel vroeg in het proces inzichtelijk en daardoor beheersbaar en alles is strak op elkaar afgestemd. Deze ervaring brengt mij als architect verder en ik weet zeker dat het printen van gebouwen een belangrijke insteek wordt van het nieuwe bouwen en daarmee de bouw volledig op z’n kop gaat zetten.’’